Czym charakteryzuje się skórka arbuza? Owoc ten jest między innymi bardzo chłonny, aromatyczny i odporny na stres oksydacyjny. Jest również jadalny, ma wysoką zawartość wody i jest miękki, ale twardy. Jeśli szukasz wskazówek, jak jeść arbuza, czytaj dalej. Ten artykuł pomoże Ci w pełni wykorzystać możliwości, jakie daje obieranie arbuza. Ponadto pokaże, jak przygotować lepszą i bardziej odżywczą skórkę arbuza.
Wysoka absorpcja wody
Skład kwasów tłuszczowych w arbuzie jest podobny do składu kwasów tłuszczowych w pomidorach, ale skórki zawierają mniej związków karotenoidowych. Ponadto arbuz nie jest zwykle poddawany obróbce termicznej, co ogranicza jego wchłanianie. W związku z tym obieranie go może zwiększyć ilość spożywanego likopenu. Arbuz jest jednak doskonałym źródłem likopenu. Dlatego obieranie tego owocu jest korzystne dla zdrowia układu sercowo-naczyniowego.
W badaniach wykazano, że biochar otrzymany ze skórek arbuza wykazuje wysoką zdolność adsorpcji metali ciężkich. W wyniku pirolizy skórek arbuza powstaje biochar o wysokiej zdolności do adsorpcji metali ciężkich. Oceniono zdolność adsorpcyjną trzech rodzajów biocharu. Wyniki najlepiej opisują modele izoterm Freundlicha i Langmuira.
Aromatyczny, silnie pachnący
Nic nie może się równać z zapachem Aromatycznego Arbuza po dniu spędzonym w promieniach słońca. Ten owocowy zapach otwierają świeże nuty górne owoców wodnych, bazylii i werbeny. Po schłodzeniu, zapach utrzymuje się w powietrzu dzięki drzewnej bazie z orrisu. Ten owocowy zapach najlepiej rozkoszować się na świeżym powietrzu, przywołując na myśl ciepłe dni spędzone na leżakowaniu nad wodą.
Zapach arbuza wynika z obecności lotnych związków chemicznych zwanych aldehydami. Najbardziej obficie występującym związkiem lotnym był (Z,Z)-6-nonadienal, który często jest nazywany “zielonym ogórkowym liściem fioletowym”. Pachnie on jak zielony melon z nutą tłuszczu mięsnego. Co ciekawe, niewielka część tego zapachu jest wdychana. Zapach arbuza jest jednak silny tylko wtedy, gdy jest spożywany na surowo lub po ugotowaniu.
Miękka, twarda, dobra do jedzenia
Skórka arbuza jest generalnie bezpieczna do jedzenia. Zawiera największe stężenie likopenu spośród wszystkich produktów spożywczych. Ten przeciwutleniacz może zmniejszać ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia, cukrzycy i nowotworów. Jego bezpestkowa odmiana zawiera więcej likopenu niż odmiana z pestkami. Przed obraniem arbuza należy go jednak dokładnie umyć. Skórkę można kompostować lub wykorzystać do przygotowania koktajli.
Karotenoidy są odporne na stres oksydacyjny
Arbuz jest bogaty w karotenoidy. Kolor owocu może być również dobrym wskaźnikiem zawartości karotenoidów. Arbuzy o białym miąższu zawierają niewiele karotenoidów, podczas gdy arbuzy o pomarańczowym miąższu mają ich wysoki poziom. Różnice w kolorze między odmianami arbuzów można częściowo wyjaśnić obecnością a-karotenu, który jest głównym pigmentem w miąższu. Obecnie prowadzone są badania molekularne mające na celu określenie roli karotenoidów w odporności arbuza na stres oksydacyjny.
Właściwości antyoksydacyjne karotenoidów są bardzo ważne dla naszego organizmu. Karotenoidy są wymiataczami tlenu singletowego, a ich szybkie tempo wygaszania neutralizuje wolne rodniki. Chronią one organizmy fotosyntetyzujące przed szkodliwymi skutkami utleniania. Chociaż różne karotenoidy mają różną aktywność przeciwutleniającą, ich polarność wzrasta w miarę ich sprzęgania.
Zawartość pektyn
Zawartość pektyn w skórce arbuza można określić za pomocą kwasu cytrynowego do ekstrakcji pektyn. Zawartość pektyn w owocach jest różna. Jest ona wyższa, gdy owoc jest ledwo dojrzały, a maleje w miarę jego dojrzewania. Pektyny są naturalnie obecne w takich owocach, jak jabłka i krabaki. Pektyny znajdują się także w skórkach owoców cytrusowych.
Ilość pektyn zmienia się w zależności od czasu ekstrakcji i pH. W naszym doświadczeniu do wszystkich zabiegów wybrano proporcję 1:20 w/v. Wartość ta minimalizuje ilość zużytego rozpuszczalnika. Uzyskana w ten sposób wydajność była wyższa niż uzyskana w wyniku konwencjonalnego ogrzewania. Wyniki doświadczeń wykazały, że zarówno ekstrakcja cheanem, jak i ekstrakcja wspomagana mikrofalami pozwoliły uzyskać pektynę.
Metody konserwowania skórki arbuza
Skórkę arbuza można konserwować na różne sposoby. Niektóre metody obejmują suszenie skórki w roztworze soli przez dziewięć do dwunastu godzin lub wstępną obróbkę skórki arbuza z użyciem soli. Inne obejmują pakowanie próżniowe i solenie skórki. Obie metody zapewniają przezroczystą, chrupiącą skórkę arbuza, która jest bogata w składniki odżywcze. Opisane poniżej metody są skutecznymi sposobami konserwowania skórki arbuza. Metody te różnią się nieco od siebie, ale przebiegają według tych samych ogólnych kroków.
Pierwszym krokiem jest zebranie owocu. Można go również pokroić na kawałki wielkości jednego cala, a następnie upiec w piekarniku. Po skarmelizowaniu plasterków można je przechowywać w lodówce do miesiąca. Skórkę można również prażyć do momentu, aż stanie się złotobrązowa. Pamiętaj, aby pokroić skórkę na małe kawałki, aby się nie przypaliła. Nie piecz skórki zbyt długo, bo się przypali i będzie gorzka.